Playtherapy
Η Παιγνιοθεραπεία είναι ένα μοντέλο μη – κατευθυντικής
ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης, που απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους
και εντάσσεται στις Θεραπείες μέσα από την Τέχνη.
Δίνει βαρύτητα κατά κύριο λόγο στη λειτουργία και στο ρόλο που
διαδραματίζει το παιχνίδι στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού,
καθώς το παιχνίδι ορίζετε ως η κυριότερη φυσική διαδικασία μάθησης και ως το αμεσότερο μέσο απελευθέρωσης, «κάθαρσης» του παιδιού από
άγχη, φόβους, συγκρούσεις, εντάσεις. Η Παιγνιοθεραπεία αξιοποιεί τα διαφορετικά στάδια της ανάπτυξης του
παιχνιδιού στη ζωή του παιδιού, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από τους:
Dr Sue Jennings και Dr Ann Cattanach:
το στάδιο της ενσωμάτωσης (embodiment),
της προβολής (projection),
των ρόλων (role play).
Τα αναπτυξιακά αυτά στάδια του παιχνιδιού ακολουθούν τα στάδια
ανάπτυξης της νοητικής, της συναισθηματικής, και της κοινωνικής
νοημοσύνης του ατόμου και στις περιπτώσεις που έχουν διαταραχθεί
μπορούν να ανακτηθούν μέσω της θεραπείας.
Το παιδί θα αλλάξει μόνο όταν νιώσει ότι έχει την ελευθερία να μην αλλάξει
Απευθύνεται κυρίως σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας που
αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις ζωές τους, τις οποίες προσπαθούν να
κατανοήσουν και να επιλύσουν.
Οι δυσκολίες αυτές –ενδεικτικά- μπορεί να είναι:
– υψηλά επίπεδα άγχους και φοβίες
– διαχείριση πένθους (απώλεια προσώπου ή δυσκολία προσαρμογής
σε νέα συνθήκη)
– διαζύγιο, αποχωρισμός ατόμου
– bullying (σχολικός εκφοβισμός από/προς άλλα παιδιά)
– προβλήματα στις φιλικές σχέσεις του παιδιού
– κλείσιμο στον εαυτό τους και δυσκολίες στον κοινωνικό περίγυρο
– ασθένεια ή/και παρατεταμένη νοσηλεία
– τραυματική εμπειρία (σωματική, συναισθηματική ή σεξουαλική
κακοποίηση)
– δυσκολίες ή προβλήματα στον ύπνο